سلام؛ من این دوره رو فعلا فقط یه بار مرور کردم و با اینکه خودمم اهل مطالعه در زمینه توسعه فردی هستم خیلی نکات ارزشمندی ازش یاد گرفتم که البته باید دوباره و با توجه کامل دوره رو مرور کنم. با اینکه این دوره کاملا جامع و عالی هستش اما اگه استاد گرانقدر صلاح بدونند این دوره رو مجددا آپدیت کنند واقعا لطف بزرگی در حق دانشجویان خودشون می کنند. البته نه اینکه این دوره ضعفی داشته باشه بلکه از اون جهت عرض می کنم که قطعا استاد عزیز در این چند سال اخیر دانش و تجربه ارزشمندی رو کسب کردند که باعث افتخار ماست از اون دانش هم استفاده کنیم. سپاس فراوان از استاد گرامی و تیم درجه یک شما
سلام استاد گرامی مطالب خیلی آموزنده بود من تا به حال از این دید به فرزندم نگاه نکرده بودم یاد گرفتم بیشتر باید رو خودم کارکنم خودم رو اصلاح کنم نه اینکه به پسر نوجوانم گیر بدم کجا میری کی میری وچرا میری باید یاد میگرفتم افراد یه وقتایی نیاز دارن تو اجتماع وجمع دوستان باشن تا خانواده ممنون بابت این دوره ی فرزند پروری عالی بود
مرتضی میرزایی سروشک
بالن ها یادم دادند…
وقتی سه چهار سال پیش برای اولین بار کتاب کلوپ پنج صبحی ها رو خوندم انگیزه پیدا کردم که هر روز پنج صبح بیدار بشم و سه چهار تا کار انجام بدم که سرنوشتم رو در دراز مدت تغییر بده. بزور و سختی و عذاب تونستم چند روز این کارو بکنم بعد هم با خودم گفتم برو بابا خواب و بچسب.. سالها گذشت بدون اینکه حتی متوجه بشم از کجا شروع شد الان صبح ها بعضی وقت ها حتی ساعت ۳:۳۰ بیدار میشم و خوابم نمیبره چون می‌خوام جلسه های و دوره های تمسکی رو سریع تر گوش کنم و تمومشون کنم الان بلند شدن بعد از ساعت ۵:۳۰ برام عذاب آوره. گرچه لذت خوابیدن برام هنوز همون قدر قوی هست اما قدرت کشف خودم و آگاهی از راز های نهان خلقت برام قدرت بیشتری داره درست مثل اون هوای داغ سبک (کم چگالی) داخل بالن. مثل داستان تراژدی «ماریا روزالتس» یا یک غم بزرگ یا یک اشتیاق بزرگ. «عشق»یا «تنفر» هردو نیروهای قوی هستند
برای اینکه عادتی شکسته شود باید چیزی در درونت آتشگرفته باشد. درست مثل فیزیک مکانیک تا نیروی داخلی بیشتر از زور نیروی مقاومت نشه … نه کشتی چند هزار تنی روی آب شناور میشه نه هواپیمای چند ده تنی روی هوا به پرواز در میاد نه کشتی فضایی اسپیس ایکس بر جاذبه زمین غلبه میکنه و نه شانل فضایی چند ده تنی می‌توانست ۱۳۲ بار به مدار زمین پرواز کند و نه …
بینهایت سپاسگزارم و خدا رو شاکرم که به این بینش و آگاهی از طریق سخنان ارزشمند تون میرسم.
مرتضی میرزایی سروشک
تو همه نظراتم گفتم (جلسات قبل) کاش این چیزها و در نوجوانی بهمون میگفتن اما در مورد درس ششم چون متفاوت هست در این سن هم هنوز درکش سخته چون نه با مغز بلکه باید با روح (دل،قلب،عقل) درک کنیم و این درس (جلسه ششم) عرفانی هست نه منطقی برای همین مغز از درکش عاجزه. شاید برای ۶۰ ساله ها هم سنگین باشه. اما برای کسی که روحش درد و رنج و سختی به اندازه کافی در دنیا کشیده باشه قابل درک هست. در کتاب :کلوپ پنج صبحی ها رابین شارما» نوشته درد و رنج دروازه های رسیدن به عمق هستند. بدون تجربه درد و رنج روحی کسی قادر به درک مطالب عرفانی نیست. برای همین این مطلب برای بزرگسالان راحت تر قابل درک هست. اگر بخوام مانند سریال های تلویزیونی رده سنی برای جلسات استاد درنظر بگیرم این جلسه ۳۰+ هست.
درود برشما استاد عزیز من با گوش دادن این دوره به خیلی از ضعفهام اگاه شدم که با پسر نوجوانم با احترام رفتار کنم وکنترلش نکنم به خواسته وتصمیماش احترام بزارم کنارش باشم وبهش محبت کنم ودست از کنترل گری بردام وقرار نیست که من ازهمه کاراش باخبر باشم وبه جاش اضطراب واسترس خودم را مدیریت کنم
مرتضی میرزایی سروشک
از صمیم قلبم و با تمام وجودم بر این باورم که اگر در زندگی قبلی بیشتر رشد میکردم در این دنیا (زندگی کنونی) کمتر رنج میکشیدم. همین منطق برای رشد در این زندگی و کمتر رنج کشیدن در زندگی بعدیم هم صادقِ.
کلیپ کوتاه «داستین» و دوچرخه فرمون معکوسش تفسیر من از دانسته هام رو به کلی تحت سوال برد.چه کلیپ فوق العاده ایه. دقیقاً مثل من میمونه. من با دست راستم میتونم خیلی سریع انگلیس و فارسی بنویسم و حتی اعداد ویا نقاشی کنم اما ابتدایی ترین کلمات رو هم نمیتونم با دست چپم بنویسم و این به عصب شناختی مغز ربط پیدا میکنه !!
سلام؛ من این دوره رو فعلا فقط یه بار مرور کردم و با اینکه خودمم اهل مطالعه در زمینه توسعه فردی هستم خیلی نکات ارزشمندی ازش یاد گرفتم که البته باید دوباره و با توجه کامل دوره رو مرور کنم. با اینکه این دوره کاملا جامع و عالی هستش اما اگه استاد گرانقدر صلاح بدونند این دوره رو مجددا آپدیت کنند واقعا لطف بزرگی در حق دانشجویان خودشون می کنند. البته نه اینکه این دوره ضعفی داشته باشه بلکه از اون جهت عرض می کنم که قطعا استاد عزیز در این چند سال اخیر دانش و تجربه ارزشمندی رو کسب کردند که باعث افتخار ماست از اون دانش هم استفاده کنیم. سپاس فراوان از استاد گرامی و تیم درجه یک شما
سلام استاد گرامی مطالب خیلی آموزنده بود من تا به حال از این دید به فرزندم نگاه نکرده بودم یاد گرفتم بیشتر باید رو خودم کارکنم خودم رو اصلاح کنم نه اینکه به پسر نوجوانم گیر بدم کجا میری کی میری وچرا میری باید یاد میگرفتم افراد یه وقتایی نیاز دارن تو اجتماع وجمع دوستان باشن تا خانواده ممنون بابت این دوره ی فرزند پروری عالی بود
بالن ها یادم دادند…
وقتی سه چهار سال پیش برای اولین بار کتاب کلوپ پنج صبحی ها رو خوندم انگیزه پیدا کردم که هر روز پنج صبح بیدار بشم و سه چهار تا کار انجام بدم که سرنوشتم رو در دراز مدت تغییر بده. بزور و سختی و عذاب تونستم چند روز این کارو بکنم بعد هم با خودم گفتم برو بابا خواب و بچسب.. سالها گذشت بدون اینکه حتی متوجه بشم از کجا شروع شد الان صبح ها بعضی وقت ها حتی ساعت ۳:۳۰ بیدار میشم و خوابم نمیبره چون می‌خوام جلسه های و دوره های تمسکی رو سریع تر گوش کنم و تمومشون کنم الان بلند شدن بعد از ساعت ۵:۳۰ برام عذاب آوره. گرچه لذت خوابیدن برام هنوز همون قدر قوی هست اما قدرت کشف خودم و آگاهی از راز های نهان خلقت برام قدرت بیشتری داره درست مثل اون هوای داغ سبک (کم چگالی) داخل بالن. مثل داستان تراژدی «ماریا روزالتس» یا یک غم بزرگ یا یک اشتیاق بزرگ. «عشق»یا «تنفر» هردو نیروهای قوی هستند
برای اینکه عادتی شکسته شود باید چیزی در درونت آتشگرفته باشد. درست مثل فیزیک مکانیک تا نیروی داخلی بیشتر از زور نیروی مقاومت نشه … نه کشتی چند هزار تنی روی آب شناور میشه نه هواپیمای چند ده تنی روی هوا به پرواز در میاد نه کشتی فضایی اسپیس ایکس بر جاذبه زمین غلبه میکنه و نه شانل فضایی چند ده تنی می‌توانست ۱۳۲ بار به مدار زمین پرواز کند و نه …
همیشه عالی هستید خدا حفظتون کنه که آگاهمون میکنید
بینهایت سپاسگزارم و خدا رو شاکرم که به این بینش و آگاهی از طریق سخنان ارزشمند تون میرسم.
تو همه نظراتم گفتم (جلسات قبل) کاش این چیزها و در نوجوانی بهمون میگفتن اما در مورد درس ششم چون متفاوت هست در این سن هم هنوز درکش سخته چون نه با مغز بلکه باید با روح (دل،قلب،عقل) درک کنیم و این درس (جلسه ششم) عرفانی هست نه منطقی برای همین مغز از درکش عاجزه. شاید برای ۶۰ ساله ها هم سنگین باشه. اما برای کسی که روحش درد و رنج و سختی به اندازه کافی در دنیا کشیده باشه قابل درک هست. در کتاب :کلوپ پنج صبحی ها رابین شارما» نوشته درد و رنج دروازه های رسیدن به عمق هستند. بدون تجربه درد و رنج روحی کسی قادر به درک مطالب عرفانی نیست. برای همین این مطلب برای بزرگسالان راحت تر قابل درک هست. اگر بخوام مانند سریال های تلویزیونی رده سنی برای جلسات استاد درنظر بگیرم این جلسه ۳۰+ هست.
درود برشما استاد عزیز من با گوش دادن این دوره به خیلی از ضعفهام اگاه شدم که با پسر نوجوانم با احترام رفتار کنم وکنترلش نکنم به خواسته وتصمیماش احترام بزارم کنارش باشم وبهش محبت کنم ودست از کنترل گری بردام وقرار نیست که من ازهمه کاراش باخبر باشم وبه جاش اضطراب واسترس خودم را مدیریت کنم
از صمیم قلبم و با تمام وجودم بر این باورم که اگر در زندگی قبلی بیشتر رشد میکردم در این دنیا (زندگی کنونی) کمتر رنج میکشیدم. همین منطق برای رشد در این زندگی و کمتر رنج کشیدن در زندگی بعدیم هم صادقِ.
کلیپ کوتاه «داستین» و دوچرخه فرمون معکوسش تفسیر من از دانسته هام رو به کلی تحت سوال برد.چه کلیپ فوق العاده ایه. دقیقاً مثل من میمونه. من با دست راستم میتونم خیلی سریع انگلیس و فارسی بنویسم و حتی اعداد ویا نقاشی کنم اما ابتدایی ترین کلمات رو هم نمیتونم با دست چپم بنویسم و این به عصب شناختی مغز ربط پیدا میکنه !!
درودعالی بود خدا خیرتون بده همیشه شما رو دعا می کنم واز خدا می خوام که همیشه موفق و سلامت باشید